İş Sağlığı ve İşçi Meclisi Güvenliği (İSİG), 2023 yılının ilk 5 ayına yönelik hazırladığı iş cinayeti raporunu yayımladı. Rapora göre, Mayıs ayında en az 145 işçi, ilk 5 ayda ise en az 730 işçi, iş cinayetinde yaşamını yitirdi.
2023 yılında aylara göre Ocak’ta en az 120, Şubat’ta 213, Mart’ta 130, Nisan’da 122 emekçi iş cinayetlerindeyaşamını yitirdi. AKP döneminde ise en az 31 bin 276 işçi iş cinayetlerinde hayatını kaybetti.
Raporda seçim sonuçlarına dikkat çeken ve önümüzdeki dönemde ‘emeğin korunması’ alanında işçi sınıfının neleri beklidiğinin altını çizen İSİG, “14-28 Mayıs tarihlerinde Cumhurbaşkanlığı ve Parlamento seçimleri yapıldı. Cumhur İttifakı TBMM’de çoğunluğu aldı, Recep Tayyip Erdoğan ise yeniden Cumhurbaşkanı seçildi. Peki önümüzdeki dönemde biz işçileri ‘emeğin korunması’ alanında neler bekliyor? Bunun için için son 21 yıla bakmak yeterli. AKP’li yıllarda 32 bine yakın işçi çalışırken hayatını kaybetti…” dedi.
AKP’li 21 yıl: ‘İş cinayetleri rejimi hayata geçirildi’
AKP’li 21 yıl için ‘süreklileşen bir baskı ve güvencesiz çalışma koşullarının yaşama geçirildiği bir iş cinayetleri rejimi hayata geçirildi’ tanımlaması yapan İSİG, “Bu yıllarda ‘Yeni Türkiye’, ‘yerli ve milli politikalar’, ‘İleri Türkiye’, ‘ekonomik kalkınma’ ve ‘büyüme’ gibi söylemler AKP kurmayları ve Erdoğan’ın dilinden eksik olmadı. Aksine her geçen yıl emekçilerin aleyhine çıkarılan yasalar, yüksek enflasyon ve giderek azalan alım gücü, hak ve özgürlük mücadelelerine karşı süreklileşen bir baskı ve güvencesiz çalışma koşullarının yaşama geçirildiği bir iş cinayetleri rejimi hayata geçirildi. İşte 21 yılın özeti bu oldu” ifadelerini kaydetti.
Raporun devamında, “Şimdi de ‘istikrar ve güven’ ile inşa edilecek bir Türkiye yüzyılı vaad ediliyor. Ancak “Ayinesi iştir kişinin lafa bakılmaz / Şahsın görünür rütbe-i aklı eserinde.” Her yıl sermayenin almadığı önlemler ve devletin denetlemediği koşullarda çalışan yüzlerce işçi arkadaşımız ölüyor, yaralanıyor, sakat kalıyor ya da meslek hastalığına yakalanıyor. Devlet, sermayenin her türlü baskı kurabileceği ve kural koyabileceği çalışma rejiminin güvencesini oluşturuyor. İşçilere düşen ise “güzel ölüm”, “işin doğasında bunlar var”, “kader” gibi söylemlerle var olan düzene boyun eğilmesinin istenmesi…” denildi.
